احوال العبد واوقاته
Ahvâl ül abdi ve evkâtuhu.
Bir kul'un dört vakti ve dört hali vardır, kul ya bir nimetin içindedir,ya hayatın bir sınavında ve imtihanındadır, ya da bir ibadet içindedir veyahut da bir masiyet bir günah işlemektedir.
Kendini nimet'in içinde bulan kul yüce Allah'a şükreder,etmelidir de yok eğer kul bir ibtila ve imtihan içinde ise ki genel hayatı böyle geçiyor,bu takdirde kul sebeblere sarıldıktan sonra sabreder ve ecrin'i yüce Allah'tan bekler,veya kul bir taat ve ibadetle meşgul ve ibadetin içindedir ki Yüce Allah'ın minnetini üzerinde görmeli bunu müşahede etmeli zira
Yüce Allah muvaffak etmese bu taat ve ibadeti yerine getiremezdi, veya kul bir günahın, bir masiyet ve yasağın içindedir, bu takdirde kula düşen yüce Allah'a iltica ve tövbedir bu manada Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurur:
"Kim kendisine bir nimet verildiğinde şükrederse, imtihana,çekildiğinde ve musibet ile karşı karşıya kaldığında sabrederse, mazlum olduğunda bağışlar ve affederse günah işlediğinde de istiğfar ederse,Rasulullah bunu buyurduktan sonra sustu, dedi ki ashab'tan biri: Buna ne var ey Allah'ın Rasulü? Buyurdu ki: Güven onlarındır ve onlar doğru yolu bulanlardır dedi ve
En'am süresi 82. ayetini okudu.
Yüce Allah sayılamayan ni'metlere hakkıyla şükretmeği hikmeti gereği verdiği ve takdir ettiği imtihanları
başarıyla kazanmayı aklı güçlendiren ve kalbi cilalayan ibadetleri gereği gibi eda etmeği, Küçük büyük bütün günahlardan uzak durmayı,tövbe
ve istiğfarı bizlerle ve bütün mü'min kardeşlerimize lütfeylesin. Amîn.